نارسایی مزمن کلیه ( CRF) بیماری است که اکثرا تا رسیدن به مرحله ی انتهایی بیماری کلیوی ( ESRD) بدون علامت باقی می ماند. در نتیجه اکثریت این بیماران شناسایی نمی شوند. در حال حاضر آماری از شیوع CRF در جمعیت کشور وجود ندارد. این مطالعه جهت بررسی شیوع CRF در شهروندان استان تهران از سال 1379 آغاز شد. تعداد 4832 نفر از شهروندان استان تهران انتخاب شدند. ابتدا افراد از نظر تعیین سطح کراتینین سرم آزمایش شدند. افرادیکه سطح کرانتین بالا داشتند ( زنان بالاتراز mg/dl 1.2 ومردان بالاتر ازmg/dl 1.5) تحت آزمایشات تکمیلی شامل معاینه کامل، آنالیز ادراری، اندازه گیری مجدد سطح سرمی کراتینی، جمع آوری وآزمایش ادرار 24 ساعته و سونوگرافی کلیه ها و سیستم ادراری قرار گرفتند. تعداد 222 نفردر مرحله ی اول غربالگری کراتینین بالا داشتند. بعداز انجام آزمایشات تکمیلی، در 10 بیمارcRFو(20/0% یا 2069 در میلیون ) و در یک بیمار ( 02/0% یا 206 در میلیون )ESRD تشخیص داده شد. از 10 بیمار CRF ,و6 نفر مرد و 4 نفر زن بودند و میانگین سنی در آنها 15/0±55/1 سال بود. از این تعداد سه نفر هیچ سابقه ای از بیماری زمینه ای نداشتند. سه بیمار دیابتیک بودند که یکی از آنها سابقه ی بزرگی پروستات (BPH) را هم ذکر می کرد. دو بیمار پر فشاری خون به همراه BPH داشتند و یک بیمار سابقه ی سنگهای متعدد کلیوی در هر دو طرف داشت. نتایج نشان داد که تعداد بیماران CRF در استان تهران بسیار بیشتر و در حد چندین برابر بیماران ESRD تحت درمان شناخته شده هستند. احتمالا ما در آینده شاهد یک افزایش ناگهانی و انفجار گونه در جمعیت بیماران دیالیزی و پیوند کلیه خواهیم بود. شناسایی زود هنگام این بیماران از طریق یک سیستم غربالگری جامع و منظم هم باعث کاهش مرگ و میر و ناتوانی و از کار افتادگی در بیماران شده و هم صرفه جویی چشمگیری را در هزینه های درمانی باعث می شود.